Vertragen

Mijn cliënt moest eerst stoom afblazen en ratelde aan een stuk door.
We liepen stevig door en ik koos bewust voor een pad wat makkelijk liep.
Een breed pad waar we op afstand van elkaar konden praten.
Ze had een hoge ademhaling, haar stem klonk hoog en een beetje afgeknepen en ze praatte snel.
Ik liet haar haar verhaal doen en na een tijdje koos ik een andere weg.

We liepen naar de zandverstuiving en op het moment dat we bij het zand kwamen ging het lopen een stuk lastiger.
Het woelige zand zorgde ervoor dat we langzamer gingen lopen. We moesten kijken en voelen waar we onze voeten plaatsten.

Als vanzelf ging ze ook langzamer praten en het viel mij op dat haar stem lager klonk. Met het langzamer tempo werden de bewegingen, ademhaling en stem rustiger.

Wanneer ik vraag naar haar beleving vindt ze het eigenlijk wel prettig. Ze werd zich meer bewust van haar lichaam waardoor het rustiger werd in haar lichaam en in haar hoofd. Het denken stopte uiteraard niet, maar de gedachtes waren niet meer zo chaotisch en alle kanten op. Ze dacht vooral aan; waar zet ik mijn voeten neer zodat ik blijf staan.

In dit geval heb ik bewust gekozen voor een andere ondergrond waardoor er wat veranderde in onze manier van lopen. Dit zorgt automatisch voor een andere houding, beweging en stemgebruik. Dat heeft weer invloed op je voelen, denken en handelen en op je beleving.

Normaal vindt mijn cliënt langzaam lopen niet fijn, als een ander langzaam loopt ergert ze zich eraan. Ze houdt van haar eigen tempo.
Door het haar op deze manier te laten ervaren ziet en voelt ze ook het voordeel ervan. Alleen is het dan een eigen keuze, niet omdat je het gevoel hebt dat je je moet aanpassen aan de ander maar omdat je zelf kiest om te vertragen. Dat voelt een stuk prettiger