Echt, wat hebben veters met je hoofd te maken?
In deze blog lees je er alles over.
Je kent het wel, je wordt wakker en direct gaan de radertjes draaien. Er gaat van alles door je hoofd wat er allemaal nog moet gebeuren.
Dat ene mailtje naar Jan, cadeautje kopen voor je moeder, wanneer was die toets van Anne ook alweer? Komt Kees vanavond thuis eten?
Oh en komend weekend komen de kinderen van Sasja hier logeren. Oeps daar moet ik nog wel een en ander voor regelen.
Hoe dan?
Je springt uit bed, neemt een snelle douche, trekt vlug even iets aan en ziet, als je de keuken binnenkomt, dat de afwasmachine niet heeft gedraaid……..dat kon er ook nog wel bij.
Wie heeft die nu weer vergeten aan te zetten?
En ik heb al zoveel aan mijn hoofd!
Het zijn zo van die dagen dat je liever in je bed wilt blijven.
Geen tijd?
Je merkt dat alles energie kost, je raakt uitgeput, hebt een hoge ademhaling en je haalt weinig plezier uit de dingen die je doet. Omdat je eigenlijk alleen maar bezig bent met wat er nog moet en geen tijd hebt om te ‘genieten’ van nu.
Terug naar het veters strikken…..
Regelmatig zie ik cliënten in mijn praktijk met deze klacht, zo ook Brenda.
Ze komt al enige tijd en het gaat sindsdien een stuk beter. Ze doet keurig de oefeningen die we tijdens de sessies doornemen.
Toch heeft ze nog steeds een vol hoofd en weet ze nog steeds niet waar dat door komt.
Ik vraag haar hoe ze de oefeningen thuis doet.
“Nou gewoon, wanneer ik eraan denk doe ik ze even tussendoor en ga dan weer door met mijn andere bezigheden”.
Aaaah, je bent een lijstje aan het afvinken?
“Nou ja zoiets wel ja. Dat doe ik altijd zo, afvinken en door naar het volgende”.
Het klinkt misschien gek, maar Brenda is niet de enige die dit heeft.
Ik vraag haar of ze haar schoenen uit wil doen om een oefening te doen.
Ze had van die mooie laarsjes aan met hele lange veters en toen kwam de aap uit de mouw:
Ik heb iemand nog nooit zo snel haar veters los zien doen!
Razendsnel gingen haar vingers langs de veters en tjop, tjop, los waren ze.
Ik kijk haar aan en het kwartje viel….
Ze kijkt mij aan en zegt: “dit doe ik met alle handelingen die ik doe”.
Ik werk ze af en ga snel door met het volgende.
Eigenlijk ben ik bang om iets te missen.
En ondertussen mist ze van alles; namelijk het ‘leven’ te ‘beleven’….
Dan is het ook niet zo gek dat je een vol hoofd hebt en al moe wordt bij het idee dat je nog van alles ‘moet’.
Is dit herkenbaar voor je?
Probeer dan eens de handelingen die je doet 10x langzamer te doen.
Wat? 10x langzamer?
Wat heeft dat nu met een vol hoofd te maken?
Als jij je handelingen langzamer en met meer aandacht doet, ben je niet bezig met wat er allemaal nog moet. Dan ben je zoals ze zeggen “meer in het hier en nu”.
Dat zorgt in ieder geval op dát moment voor 10 tellen ‘rust’ in je hoofd.
Als je merkt dat dat inderdaad zo is kan je dat met andere handelingen ook zo doen.
Het vergt echt oefening om hier de voordelen van te ervaren maar Brenda van hierboven kwam de sessie daarna een stuk rustiger binnen. Zij geniet meer van de handelingen die ze doet en merkt dat ze daardoor meer rust heeft in haar hoofd.
Wil je meer van dit soort tips ontvangen? Laat je emailadres achter en je blijft op de hoogte.
6 gedachten over “Veters strikken geeft (on)rust in je hoofd”
Zo herkenbaar, even snel dit nog even snel dat. Denkende dat als ik dat allemaal heb gedaan ik kan uitrusten maar er komt meestal geen einde aan mijn lijstje. Ik probeer nu eerst te kiezen voor iets waar ik energie van krijg, blij van word en daar dan vol voor te gaan en te genieten. Dat helpt en geeft rust.
Mooi Laura. Fijn dat je weet waar je energie van krijgt.
Wauw, wat een mooi inzicht!
Herkenbaar om alles heel snel te doen. Ik doe dat zelf niet omdat ik bang ben om iets te missen.
Wel probeer ik steeds meer dingen met aandacht te doen: zoals de keuken vegen in plaats van snel de even de stofzuiger te pakken.
Dat is ook een leuke tip Daphne, de keuken vegen in plaats van stofzuigen. Ga ik ook eens doen.
Mooie spiegel voor mij! Altijd “snel snel” om zaken goed voor anderen te doen en ondertussen laat ik dingen vallen die goed voor mij zelfzijn. Steeds neem ik er meer bij. Voor eigen dingen is dan helaas geen tijd meer voor En precies door die vertraging, die ik uit de weg ga, ga ik juist voelen wat ikzelf nodig heb. En dan die discrepantie tussen “weten wat goed voor je is” en “leven wat goed voor je is”……Ik ga op zoek naar een levensgrote spiegel zodat ik mijn idiote tempo kan zien om zo te vertragen
Mooi verwoord Idalies.